Urodził się 8 czerwca 1941 r. w Ballarat w Australii. Od 1963 r. studiował w Collegio di Propaganda Fide w Rzymie. W 1966 r. przyjął święcenia kapłańskie. Rok później uzyskał licencjat na uniwersytecie Urbaniana, a w 1971 r. doktorat na Uniwersytecie Oksfordzkim. Po powrocie do Australii w 1971 r. był m.in. wikariuszem biskupim ds. wychowania w diecezji Ballarat, prezesem instytutu wychowania katolickiego, wykładowcą uniwersyteckim, proboszczem. Pasjonował się sportem, zwłaszcza krykietem, był trenerem piłki nożnej i wioślarstwa. 30 marca 1987 r. został mianowany biskupem pomocniczym w archidiecezji Melbourne; na motto wybrał słowa: «Nolite timere». Był członkiem Kongregacji Nauki Wiary, Papieskiej Rady «Iustitia et Pax» i Papieskiej Rady ds. Rodziny. W 1996 r. Jan Paweł ii mianował go arcybiskupem metropolitą Melbourne, a w 2001 r. arcybiskupem metropolitą Sydney. 21 października 2003 r. został podniesiony do godności kardynalskiej. Od 2014 r., kiedy zrezygnował z pasterskich rządów w archidiecezji Sydney, przez pięć lat pełnił funkcję prefekta Sekretariatu ds. Ekonomii. Ostatnie lata jego życia naznaczone były bolesną sprawą — w 2017 r. oskarżono go o nadużycia w stosunku do nieletnich. Powrócił do Australii, by poddać się procesowi. Sąd w stanie Wiktoria nakazał aresztowanie go; w 2019 r. został skazany na karę pozbawienia wolności na sześć lat. Spędził w celi 404 dni, w dwóch więzieniach o największym rygorze — w Melbourne i w Barwon. Szczegółową relację z tego doświadczenia zawarł w publikacji zatytułowanej Prison Journal (Dziennik więzienny), opisując spotkania z innymi więźniami, wizyty, otrzymywane listy, modlitwy i Eucharystię, które towarzyszyły mu przez czas więzienia. W 2020 r. został całkowicie uniewinniony. Po powrocie do Rzymu w 2021 r. przyjął go Papież Franciszek, który podziękował mu za świadectwo.
Zmarł 10 stycznia 2023 r. w Rzymie, w wieku 81 lat.