Ukazujcie wasze piękno

Urszulański Globalny Pakt Edukacyjny to inicjatywa szkół urszulańskich, wpisująca się w Globalny Pakt Edukacyjny, zainicjowany przez Papieża Franciszka. Realizację zadań w ramach urszulańskiego projektu rozpoczęto 15 października 2021 r. Biorą w nim udział uczniowie i wychowawcy z dziewiętnastu krajów na pięciu kontynentach. Podejmowane przez nich działania dotyczą przede wszystkim ochrony środowiska, zrównoważonego rozwoju, braterstwa, ze szczególnym uwzględnieniem najuboższych i najsłabszych. 30 września zostało opublikowane przesłanie, jakie Ojciec Święty skierował do uczestników urszulańskiego projektu w ramach Globalnego Paktu Edukacyjnego, które zamieszczamy poniżej.

Drodzy młodzi Uczniowie!

Z przyjemnością zwracam się do was — pozdrawiam was, życzę wam dobrego spotkania i pragnę was zachęcić do realizowania z entuzjazmem waszych projektów. Zawsze chętnie rozmawiam z młodymi uczniami, ponieważ swoje doświadczenia szkolne, zarówno jako ucznia, jak i jako nauczyciela, zaliczam do najpiękniejszych i najważniejszych okresów mojego życia. Ale nie są to nostalgiczne wspomnienia! W rzeczywistości możemy kontynuować naukę w ciągu całego życia i dzielić się tym, co sobie przyswoiliśmy.

Słyszałem o inicjatywach, jakie zrealizowaliście, i o tych, które są w przygotowaniu, dotyczących ochrony środowiska, zrównoważonego rozwoju, ludzkiego braterstwa oraz troski o najuboższych i bezbronnych. To przynosi wam wielki zaszczyt. Oznacza to, że nie jesteście «pogrążeni we śnie», ale jesteście czujnymi młodymi ludźmi. Wiem też, że aktywnie uczestniczycie w Globalnym Pakcie Edukacyjnym, który zainicjowałem trzy lata temu jako otwarte dla wszystkich przymierze, mające na celu wychowywanie siebie i innych w duchu powszechnego braterstwa.

Oczywiście nie chcę tu udzielać wam lekcji, ale po prostu powiedzieć o dwóch rzeczach, które uważam za bardzo ważne — jedna dotyczy bycia, a druga działania. Zrobię to na przykładzie postaci, którą dobrze znacie — nadzwyczajnej dziewczyny o imieniu Urszula. Według biografów była to młoda kobieta o wyjątkowej urodzie, podziwiana przez książąt i rycerzy, która zainspirowała wielu młodych ludzi. Wśród nich Anielę Merici, która w jej imieniu stworzyła własne dzieło wychowawcze we współpracy z towarzyszkami, nazwanymi właśnie «urszulankami».

Pierwszą rzeczą, którą chcę wam powiedzieć, drodzy młodzi, jest to: ukazujcie wasze piękno! Nie to podyktowane światową modą, ale to prawdziwe. Abyście mogli nieść w świat, przytłoczony przez tyle brzydoty, to piękno, które jest w nas zawsze, od pierwszej chwili stworzenia, kiedy Bóg uczynił człowieka na swój obraz i zobaczył, że jest on bardzo piękny. To piękno trzeba szerzyć i go bronić. Bo jeśli prawdą jest, jak mówił książę Myszkin w Idiocie Dostojewskiego, że piękno zbawi świat, to musimy być czujni, aby świat ocalił piękno. W tym celu zachęcam was do zawarcia z młodzieżą na całym świecie «globalnego paktu piękna», ponieważ nie ma edukacji bez piękna. «Nie można wychowywać bez nakłaniania do piękna, bez pobudzania serca do piękna. Naciągając trochę, ośmielę się powiedzieć, że edukacja nie jest skuteczna, jeśli nie potrafi tworzyć poetów. Droga piękna to wyzwanie, któremu trzeba sprostać» (przemówienie do uczestników konferencji na temat «Edukacja: globalny pakt», 7 lutego 2020 r.).

Piękno, o którym mówimy, nie jest zwrócone ku sobie, jak w przypadku Narcyza, który zakochał się we własnym wizerunku i utonął w jeziorze, w którym oglądał swoje odbicie. Nie jest to też piękno, które wchodzi w układy ze złem, jak Dorian Gray, który po ustaniu czaru zobaczył, że jego twarz jest oszpecona. Mówimy o tym pięknie, które nigdy nie przemija, ponieważ jest odbiciem boskiego piękna — rzeczywiście, nasz Bóg jest nierozdzielnie dobry, prawdziwy i piękny. A piękno jest jedną z uprzywilejowanych dróg prowadzących do Niego (por. adhort. apost. Evangelii gaudium, 167).

Druga rzecz, którą chcę wam powiedzieć, dotyczy działania. Piękno objawione nam przez Jezusa jest blaskiem, który się udziela, który działa. Piękno, które się wciela, aby móc się dzielić. Piękno, które nie boi się skalać, zostać oszpecone, byle tylko pozostać wiernym miłości, z której powstało. Wy także nie możecie pozostać «śpiącymi królewnami i królewiczami» — jesteście wezwani do działania, do zrobienia czegoś. Prawdziwe piękno jest zawsze owocne, popycha nas do wyjścia poza siebie i ruszenia się z miejsca. Nawet kontemplowanie Boga nie może poprzestać na przyjemności oglądania Go, jak myśleli trzej uczniowie na górze Tabor w chwili przemienienia Jezusa: «Dobrze, że tu jesteśmy! Postawmy trzy namioty...» (por. Mt 17, 4). Nie, trzeba zejść z góry i zakasać rękawy.

Dlatego życzę wam zdrowego niepokoju w pragnieniach i zamiarach, tego niepokoju, który zawsze skłania was do wędrówki, do tego, byście nigdy nie mieli poczucia, że «dotarliście». Nie izolujcie się od świata, zamykając się we własnym pokoju — jak Piotruś Pan, który nie chce dorosnąć, albo jak młodzi hikikomori, którzy boją się stawić czoła światu — ale zawsze bądźcie otwarci i odważni jak św. Urszula, «mała niedźwiedzica», która miała odwagę podjąć długą podróż ze swoimi towarzyszkami i nieustraszenie odpierała ataki aż do męczeństwa. Wy także bądźcie «małymi niedźwiedziami», które nie uciekają od odpowiedzialności. Jeśli młodzi ludzie nie zmienią świata, to kto to zrobi?

Powiecie: tak, ale w jaki sposób? Przez obronę zranionego piękna tak wielu wyrzutków świata; przez otwarcie się na przyjęcie innych, zwłaszcza najbardziej wrażliwych i zepchniętych na margines; przez patrzenie na tych, którzy różnią się ode mnie, nie jako na zagrożenie, ale jako na skarb. I przez obronę zranionego piękna stworzenia, ochronę zasobów naszego wspólnego domu, przyjęcie stylu życia bardziej umiarkowanego i przyjaznego dla środowiska. W związku z tym zachęcam was do przeczytania razem z waszymi szkolnymi kolegami przesłania, które skierowałem do młodych ludzi zgromadzonych w Pradze w lipcu tego roku na Europejskiej Konferencji Młodzieży ( eu Youth Conference). Jestem pewien, że wy również znajdziecie tam dodatkowe bodźce do podjęcia waszych zobowiązań.

Drodzy chłopcy i dziewczęta, umawiam się na spotkanie z wami na przyszłorocznym światowym spotkaniu młodzieży w Lizbonie, które zapowiada się jako wielki znak nadziei i piękna dla wszystkich młodych ludzi na świecie.

Niech przez wstawiennictwo pięknej i niespokojnej Urszuli Bóg błogosławi wam wszystkim, waszym wychowawcom i waszym projektom. I niech błogosławi wszystkim uczniom świata, aby nigdy nie przestali marzyć o lepszym świecie i każdego dnia, z odwagą i cierpliwością, próbowali zbudować jego mały kawałek.

Rzym, u św. Jana na Lateranie, 21 września,
w święto św. Mateusza Apostoła

Franciszek