W cierpieniu jest tyle światła

Jest pięknie, mówi Piotr, zostańmy tu! Jeśli zatrzymamy się na górze, wówczas wiara stanie się osłoną, wygodną przestrzenią, schronieniem oddzielonym od rzeczywistości, w której często jest ktoś, kto doświadcza wielkiej ciemności. Nie powinniśmy rozbijać żadnego namiotu na górze, ponieważ później szybko zaczynamy stawiać mury, wieże, strażników. Następnie wstawiamy pancerne drzwi i wpuszczamy tylko tego, kogo chcemy, kto może nam się przydać. A tymczasem w dolinie, pod naszymi murami, są ludzie, którzy umierają z głodu, samotności, z powodu wojny. Musimy dostrzegać światło w ciemnościach Getsemani każdego czasu, kiedy także my, jak trzej apostołowie, nie jesteśmy w stanie czuwać z Jezusem ani z wieloma nieszczęśnikami, którzy cierpią i się modlą. Dlaczego nie rozbijamy ...