Podążajmy drogami pokoju i braterstwa

Drodzy Bracia i Siostry, Chrystus zmartwychwstał!

Dziś uroczyście głosimy, że On, Pan naszego życia, jest «zmartwychwstaniem i życiem» świata (J 11, 25). Jest to Pascha, która oznacza «przejście», ponieważ w Jezusie dokonało się decydujące przejście ludzkości — przejście ze śmierci do życia, od grzechu do łaski, od lęku do ufności, od pustki do komunii. W Nim, Panu czasu i dziejów, chciałbym powiedzieć wszystkim z radością w sercu: Dobrej Wielkanocy!

Niech dla każdego z was, drodzy bracia i siostry, zwłaszcza dla chorych i ubogich, dla osób starszych i dla tych, którzy przeżywają chwile próby i trudu, będzie to przejście od udręki do pocieszenia. Nie jesteśmy sami: Jezus, Żyjący, jest z nami na zawsze. Niech radują się Kościół i świat, bo dziś nasze nadzieje nie rozbijają się już o mur śmierci, lecz Pan otworzył nam pomost do życia. Tak, bracia i siostry, w dniu Paschy odmieniły się losy świata, a w dniu dzisiejszym, który zbiega się także z najbardziej prawdopodobną datą zmartwychwstania Chrystusa, możemy z radością świętować, jedynie dzięki łasce, najważniejszy i najpiękniejszy dzień historii.

Chrystus zmartwychwstał, prawdziwie zmartwychwstał, jak uroczyście głosi się w Kościołach Wschodnich: Christòs anesti! To prawdziwie mówi nam, że nadzieja nie jest złudzeniem, lecz prawdą! I że droga ludzkości, począwszy od Paschy, naznaczona nadzieją, przebiega szybciej. Ukazują to nam swoim przykładem pierwsi świadkowie zmartwychwstania. Ewangelie wspominają o dobrym pośpiechu, z jakim w dzień Wielkanocy «niewiasty pobiegły oznajmić to (...) uczniom» (Mt 28, 8). A po tym, jak Maria z Magdali «pobiegła i przybyła do Szymona Piotra» (J 20, 2), Jan i sam Piotr «pobiegli obydwaj razem» (por. w. 4), aby dotrzeć do miejsca, gdzie Jezus został pogrzebany. A potem, w wieczór Paschy, spotkawszy Zmartwychwstałego na drodze do Emaus, dwaj uczniowie «w tej samej godzinie zebrali się» (Łk 24, 33) i pospieszyli kilka kilometrów pod górę i w ciemnościach, poruszeni nieposkromioną radością Paschy, która płonęła w ich sercach (por. w. 32). Jest to ta sama radość, z powodu której Piotr na brzegu Jeziora Galilejskiego na widok zmartwychwstałego Jezusa nie mógł pozostać w łodzi z innymi, lecz natychmiast rzucił się do wody, aby szybko popłynąć ku Niemu (por. J 21, 7). Jednym słowem, w dzień Paschy wędrówka przyspiesza i staje się biegiem, ponieważ ludzkość widzi cel swojej podróży, sens swojego przeznaczenia, Jezusa Chrystusa, i jest wezwana, by spieszyć na spotkanie z Nim, nadzieją świata.

Spieszmy także i my, aby wzrastać na drodze wzajemnego zaufania — zaufania między ludźmi, między ludami i narodami. Dajmy się zaskoczyć radosnej nowinie paschalnej, światłu, które rozświetla ciemności i mroki, w których nazbyt często pogrążony jest świat.

Spieszmy się przezwyciężać konflikty i podziały i otwierać nasze serca na najbardziej potrzebujących. Podążajmy szybko drogami pokoju i braterstwa. Radujmy się z konkretnych znaków nadziei, które do nas docierają z wielu krajów, począwszy od tych, które oferują pomoc i gościnę tym, którzy uciekają od wojny i ubóstwa.

Na tej drodze jest jednak jeszcze wiele przeszkód, które czynią nasze pospieszne dążenie ku Zmartwychwstałemu uciążliwym i męczącym. Do Niego kierujemy naszą prośbę: pomóż nam biec ku Tobie! Pomóż nam otworzyć nasze serca!

Pomóż umiłowanemu narodowi ukraińskiemu w dążeniu do pokoju, a naród rosyjski obdarz światłem paschalnym. Pociesz rannych i tych, którzy stracili z powodu wojny swoich bliskich, i spraw, aby jeńcy mogli zdrowi i cało powrócić do swoich rodzin. Otwórz serca całej wspólnoty międzynarodowej, aby podjęła działania na rzecz zakończenia tej wojny i wszystkich konfliktów, które wykrwawiają świat, począwszy od Syrii, która wciąż czeka na pokój. Wspieraj osoby dotknięte gwałtownym trzęsieniem ziemi w Turcji i w Syrii. Módlmy się za tych, którzy stracili rodziny i przyjaciół oraz zostali bez dachu nad głową — oby otrzymali pocieszenie od Boga i pomoc od rodziny narodów.

W tym dniu powierzamy Ci, Panie, Jerozolimę, miasto, które było pierwszym świadkiem Twojego zmartwychwstania. Wyrażam żywe zaniepokojenie atakami z ostatnich dni, które zagrażają oczekiwanemu klimatowi zaufania i wzajemnego szacunku, niezbędnemu do wznowienia dialogu między Izraelczykami i Palestyńczykami, aby pokój zapanował w Świętym Mieście i w całym regionie.

Pomóż, Panie, Libanowi, wciąż poszukującemu stabilności i jedności, aby przezwyciężył podziały i aby wszyscy obywatele współpracowali dla wspólnego dobra tego kraju.

Nie zapominaj o drogim narodzie tunezyjskim, zwłaszcza o młodzieży i o tych, którzy cierpią z powodu problemów społecznych i gospodarczych, aby nie tracili nadziei i współpracowali w budowaniu pokojowej i braterskiej przyszłości.

Zwróć swoje spojrzenie na Haiti, które od wielu lat cierpi z powodu poważnego kryzysu społeczno-politycznego i humanitarnego, i wspieraj wysiłki uczestników życia politycznego oraz wspólnoty międzynarodowej w poszukiwaniu ostatecznego rozwiązania wielu problemów, które gnębią tę ludność, tak bardzo udręczoną.

Umocnij procesy pokoju i pojednania realizowane w Etiopii i Sudanie Południowym oraz spraw, by ustała przemoc w Demokratycznej Republice Konga.

Wspieraj, Panie, wspólnoty chrześcijańskie, które dziś obchodzą Wielkanoc w szczególnych okolicznościach, jak w Nikaragui i Erytrei, i pamiętaj o wszystkich, którym uniemożliwiono swobodne i publiczne wyznawanie wiary. Pokrzepiaj ofiary międzynarodowego terroryzmu, zwłaszcza w Burkina Faso, Mali, Mozambiku i Nigerii.

Pomóż Mjanmie kroczyć ścieżkami pokoju i oświeć serca pełniących odpowiedzialne funkcje, aby udręczeni Rohindża znaleźli sprawiedliwość.

Pociesz uchodźców, deportowanych, więźniów politycznych i migrantów, zwłaszcza tych najbardziej bezbronnych, a także wszystkich, którzy cierpią z powodu głodu, ubóstwa i zgubnych skutków handlu narkotykami, handlu ludźmi i wszelkich form niewolnictwa. Natchnij, Panie, przywódców narodów, aby żaden mężczyzna ani żadna kobieta nie byli dyskryminowani i aby nie deptano ich godności; aby przy pełnym poszanowaniu praw człowieka i demokracji zostały uzdrowione te plagi społeczne, aby zawsze i wyłącznie dążono do dobra wspólnego obywateli, aby zapewniano bezpieczeństwo oraz niezbędne warunki do dialogu i pokojowego współżycia.

Bracia, siostry, odkryjmy także my na nowo smak pielgrzymowania, przyspieszmy puls nadziei, zasmakujmy już piękna nieba! Zaczerpnijmy dziś siły, by postępować w dobru w kierunku Dobra, które nie zawodzi. A jeśli, jak pisał pewien starożytny Ojciec, «największym grzechem jest niewiara w moce Zmartwychwstania» (św. Izaak z Niniwy, Homilie ascetyczne, i , 5), dziś uwierzmy: «Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy» (Sekwencja wielkanocna). Wierzymy w Ciebie, Panie Jezu, wierzymy, że z Tobą odradza się nadzieja, pielgrzymka trwa. Ty, Panie życia, dodawaj nam otuchy na naszych drogach i powtarzaj także nam, jak uczniom w wieczór paschalny: «Pokój wam!» (J 20, 19, 21).