Strzec tradycji narodu ormiańskiego

W piątek 24 września Ojciec Święty przyjął na audiencji nowego patriarchę Ormian, Wielce Błogosławionego Raphaëla Bedrosa xxi Minassiana. Podczas spotkania Papież przekazał patriarsze list, opatrzony datą 23 września, którym udzielił mu «ecclesiastica communio», zatwierdzając tym samym wybór dokonany przez obradujący w Rzymie w dniach 22 i 23 września Synod Katolickiego Kościoła Ormiańskiego. Raphaël François Minassian — dotychczas arcybiskup tytularny Cezarei Kapadockiej obrządku ormiańskiego oraz zwierzchnik Ordynariatu Europy Wschodniej tegoż obrządku — został patriarchą Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego i przyjął imię Raphaël Bedros xxi Minassian. Poniżej publikujemy treść papieskiego listu.

Wielce Błogosławiony
Raphaël Bedros xxi Minassian
Patriarcha Kościoła katolickiego
obrządku ormiańskiego

Otrzymałem list, w którym Wielce Błogosławiony informuje mnie, że w dniu dzisiejszym został wybrany przez Synod Biskupów na patriarchę Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego, i prosi mnie o udzielenie mu komunii kościelnej.

Pragnę połączyć się w radości z synami i córkami tego Kościoła i Kościoła powszechnego, którzy usilnie towarzyszyli modlitwą biskupom zgromadzonym najpierw w Libanie, na początku lata, a w tych dniach w Rzymie, w siedzibie Papieskiego Kolegium Ormiańskiego. Każdy członek ormiańskiego katolickiego świętego ludu Bożego czekał na swojego pasterza, aby zostać przez niego poznanym, wezwanym po imieniu i prowadzonym mocnym i łagodnym słowem Ewangelii.

Wybór Wielce Błogosławionego nastąpił w czasie, gdy ludzie są szczególnie doświadczani przez różne trudności. Myślę o cierpieniach Syrii i Libanu — krajów, w których jest obecny Kościół ormiańskokatolicki — a także o pandemii, której pokonanie w wielu częściach świata jest jeszcze dalekie. Wszyscy ludzie dobrej woli, zwłaszcza chrześcijanie, są wezwani, by stać się bliźnimi i okazywać się braćmi, przezwyciężając obojętność i samotność. Nawet w potopach historii i na pustyniach naszych czasów możemy i musimy iść na spotkanie Ukrzyżowanego, który zmartwychwstał.

Znamy naród ormiański jako doświadczony w cierpieniu, z powodu wielu prób w ciągu ponad 1700 lat chrześcijańskiej historii, ale także jego niewyczerpaną zdolność do rozkwitu i przynoszenia owoców, poprzez świętość i mądrość jego świętych i męczenników, kulturę jego doktorów i myślicieli, sztukę, która potrafi wyryć w skale znak krzyża, niczym drzewo życia, świadectwo zwycięstwa wiary nad wszelkimi wrogimi siłami na świecie.

Kościół, do którego prowadzenia Wielce Błogosławiony został powołany, jest w pełni zaangażowany w sprawy narodu ormiańskiego, strzegąc jego pamięci i tradycji, a jednocześnie jest ściśle związany z Następcą Apostoła Piotra. Powierzam wam opiekę nad młodymi pokoleniami, promocję powołań, mądrą harmonię, którą musicie umieć znajdować między różnymi częściami waszej wspólnoty, takimi jak siostry Niepokalanego Poczęcia, Zakon Mechitarystów i Instytut Duchowieństwa Patriarszego w Bzommar, a także wielu waszych synów i córek, którzy zostali uformowani i żyją w Kościele łacińskim, ale są świadomi swojej ormiańskiej przynależności.

Niech Najświętsza Matka Boga i święci waszej tradycji, w szczególności św. Grzegorz z Nareku, którego z radością ogłosiłem doktorem Kościoła, prowadzą was, będą dla was przykładem i wstawiają się za wami. Niech wskazują nam przede wszystkim drogę autentycznego braterstwa i dialogu ekumenicznego z braćmi z Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego.

Niech Kościół katolicki obrządku ormiańskiego, kierowany przez Wielce Błogosławionego wraz z Synodem Biskupów, nadal się rozwija w tych pierwszych dziesięcioleciach trzeciego tysiąclecia.

Jako Następca Apostoła Piotra, powołany do utwierdzania braci w wierze, z radością udzielam Wielce Błogosławionemu komunii kościelnej, o którą prosi, zgodnie z Tradycją i obowiązującymi normami, przesyłająć mój uścisk pokoju i Apostolskie Błogosławieństwo.

Rzym, u św. Jana na Lateranie, 23 września 2021 r.

Franciszek