DOBRA NOWINA
IV Niedziela Wielkanocna (J 10, 11-18)

Wilk i Baranek

polacco_22_x.jpg
22 kwietnia 2021
Istnieje nie tylko owczarnia, nie tylko dobry Pasterz, ale także wilk, bestia, która nadchodzi i rozprasza oraz porywa owce. Jest drapieżną, przebiegłą i krwiożerczą bestią. A przecież jest to piękne, potężne zwierzę, o zaostrzonym jak strzała pysku. Wyzwaniem dla pierwszych w historii pasterzy była hodowla owiec w celu pozyskiwania jedzenia i odzieży. Nauczyli się o nie dbać, zapewniać im pastwiska i ochronę. Ale największą chwałą było dla nich oswojenie wilków przez uczynienie z nich skrupulatnych, wiernych i niestrudzonych strażników owiec. Udało im się zmienić te maszyny do zabijania w tarczę chroniącą bezbronnych, przemienić ich żarłoczną, dziką przebiegłość w troskliwe i nieustanne strzeżenie. Gdyby wilki nie były tak agresywne i bezlitosne, nie stałyby się energicznymi, odpornymi i nieustraszonymi psami ...

Ta treść jest zarezerwowana dla Prenumeratorów

paywall-offer
Droga Czytelniczko, drogi Czytelniku,
dostęp online do «L’Osservatore Romano» we wszystkich wersjach językowych jest zarezerwowany dla Prenumeratorów.