Mową oczu

«Panie mój, na niebie migoczą gwiazdy, przymykają się oczy zakochanych, każda zakochana kobieta jest sama ze swoim ukochanym, a ja, Panie, jestem sama z Tobą». Tak śpiewała Bogu jedna z muzułmańskich mistyczek, Rabi’a, która żyła w viii w. w Basrze, w Iraku — kobieta, na temat której powstała bogata legenda, czyniąc z niej nawet nawróconą prostytutkę (z pewnością była niepiśmienna, toteż jej przesłanie zostało zebrane przez uczniów). Ta kobieta, gdy zapalają się gwiazdy w pogodną noc, modli się najintensywniejszym językiem miłości, wyrażając się w sposób przejrzysty, bezpośredni i niemal podekscytowany. Pieśń miłosna jest w istocie często podstawowym językiem modlitwy. Obok modlitwy błagalnej, która należy do innego rejestru modlitewnej inwokacji, wolne i czyste ...