Podczas audiencji generalnej Papież przypomina, że w obliczu zła żadna modlitwa nie jest bezużyteczna

Dwa dni przed wyjazdem do Libanu Papież skierował nowy apel o pokój w «kraju cedrów» i w całym regionie Bliskiego Wschodu. Uczynił to podczas audiencji generalnej 12 września w Auli Pawła VI, przypominając, że bogactwo różnorodnego społeczeństwa libańskiego będzie mogło dalej istnieć «tylko wówczas, gdy będzie ono żyło w trwałym pokoju i pojednaniu».

Mówiąc po francusku, Papież zwrócił się do «wszystkich chrześcijan Bliskiego Wschodu, zarówno tam urodzonych, jak i przybyłych niedawno», wzywając ich, by «byli budowniczymi pokoju i pojednania». Papież skierował słowa wdzięczności i zachęty do Kościoła, wyrażając nadzieję, że będzie on mógł «dalej głosić Chrystusa na tych błogosławionych ziemiach, dążąc do wspólnoty i jedności». Historia Bliskiego Wschodu – przypomniał w szczególności - «ukazuje nam ważną i często podstawową rolę, jaką odegrały różne wspólnoty chrześcijańskie w dialogu międzyreligijnym i międzykulturowym. Prosimy Boga, by obdarzył ten region ziemi tak bardzo upragnionym pokojem, w poszanowaniu słusznych różnic».

Zachętę tę powtórzył następnie zwracając się do wiernych włoskich, których Benedykt XVI poprosił, by «towarzyszyli mu modlitwą» w bliskiej już podróży. «Oby ta wizyta – powiedział z nadzieją – mogła dodać odwagi chrześcijanom i ułatwić osiągnięcie pokoju i braterstwa w całym tym regionie».

Wcześniej Papież omówił drugą część Księgi Apokalipsy, odczytując jej symbole w świetle chrześcijańskiej wizji historii i świata. Wizji, którą – według Papieża – należy wciąż umacniać indywidualną i wspólnotową modlitwą, dzięki której wierzący są w stanie «widzieć rzeczy w nowy sposób» i «pojmować ich najprawdziwszy sens». W tej perspektywie chrześcijanin nigdy nie może być pesymistą, ponieważ «nie istnieją modlitwy zbędne, bezużyteczne; żadnej nie należy tracić». Nawet kiedy ma się poczucie, że niczego nie da się zrobić w obliczu mocy zła, modlitwa pozostaje «pierwszą i najbardziej skuteczną odpowiedzią, którą możemy dać i która umacnia nasze codzienne zaangażowanie w szerzenie dobra».