Jednakowa godność

Siostry, więź siostrzana, siostrzeństwo. Oznaczają jedność, wspólnotę, wzajemność między kobietami. Ostatni termin – siostrzeństwo – jest pojęciem stosunkowo nowym. Niektórzy łączą je, z krytycyzmem, z aspektami feminizmu, których nie podzielają. My natomiast mamy nadzieję, że pobudzi ono do refleksji i sprawi – co jest jednym z celów dodatku «Kobiety Kościół Świat» – że na kwestie dotyczące Kościoła i świata będziemy patrzeć oczami kobiet, z ich perspektywy. Czego często brakuje w myśleniu o Kościele i w myśleniu Kościoła.

Wzajemność zawarta w terminie ‘siostrzeństwo’ przypomina o kluczowych kwestiach eklezjologii posoborowej. Konstytucja Lumen gentium odnawia obraz Kościoła jako ludu Bożego, w którym wszyscy chrześcijanie mają, jako ochrzczeni, jednakową godność. Każdy ma udział w życiu i misji Chrystusa, Kapłana, Proroka i Króla. Nie istnieją kategorie chrześcijan, ale różne posługi o takiej samej godności. W rezultacie Kościół jest wezwany do życia w duchu synodalności, rozumianej jako wspólna droga wszystkich ludzi. Kościół synodalny jest uczestniczący i współodpowiedzialny (Międzynarodowa Komisja Teologiczna, La sinodalità nella vita e nella missione della Chiesa, 67). Władza biskupów musi wspierać i aprobować to uczestnictwo.

Wzajemność, bezinteresowność, współpraca, które leżą u podstaw idei siostrzeństwa, są również głównymi elementami synodalności. Tak więc szczególna wrażliwość interpersonalna kobiet może wspierać synodalność rozumianą jako zasadniczy wymiar Kościoła. Kobiety pokazały, że potrafią promować uczestnictwo każdego człowieka w procesach, które dotyczą wszystkich ludzi. Jeśli obecność kobiet w miejscach, gdzie podejmuje się decyzje, może służyć rozbudzaniu zapału misyjnego, który angażuje cały lud Boży, pojawia się pytanie, czy jesteśmy otwarci na tego typu misyjne przekształcenie struktur kościelnych (adhort. apost. Evangelii gaudium, 27-31). Z psychologicznego punktu widzenia stosunki wzajemności i współpracy uzdalniają ludzi do sprawowania władzy we właściwy sposób. Kiedy nie potrafimy być bratem lub siostrą ani nawiązywać współpracy z innymi, trudno jest sprawować władzę bez jej nadużywania. Poczucie siostrzeństwa może pomóc w oczyszczeniu władzy z nadużyć, do których dziś dochodzi w Kościele. Czy jesteśmy gotowi na przyjęcie tej sugestii? Warto zastanowić się nad tym pytaniem, a także nad kolejnymi, które z nich wynikają, i które mają niekiedy charakter prowokacyjny. Nie jest się siostrami tylko między kobietami; jest się także siostrami mężczyzn.

Nowa encyklika Papieża Franciszka nosi tytuł Fratelli tutti.

Marta Rodriguez